FAQ-Transport szczenięcia do nowego domu.

Dla psiaków o gabarytach golden retrievera, na podróż do nowego domu, nie polecam zabierania żadnych pudeł, czy transporterów, ponieważ jest to najłatwiejsza droga do tego, aby psiaka już na samym wstępie przerazić i spowodować u niego fobię samochodową.

Po pieska najlepiej jest przyjechać w minimum dwuosobowym składzie, aby kierujący nie musiał zwracać uwagi na szczenię, które w aucie może zachowywać się bardzo różnie.

Zawsze bierzemy pod uwagę najgorszy scenariusz i musimy się na niego przygotować. To, co napiszę poniżej na temat pierwszej podróży pieska, może się wydarzyć, ale wcale nie musi. Szczególnie, kiedy podróż jest krótka (2-3 godziny).

Kiedy auto ruszy, lub podczas podróży, piesek może wpaść wpanikę, ponieważ dotrze do niego fakt, że coś się dzieje z czym nie miał wcześniej do czynienia. Być może pieski czują, że zostają zabierane na stałe i już nie wrócą do swojego znanego bezpiecznego kojczyka. Piesek może się wtedy zachowywać histerycznie. Trwa to zazwyczaj chwilę i kiedy tylko piesek zrozumie, że nie dzieje mu się żadna krzywda, kiedy poczuje się bezpiecznie, uspokaja się.

Pieski zazwyczaj wymiotują podczas kilku pierwszych podróży. Z każdą kolejna jazdą autem, wymioty będą zanikać. Należy przyjąć za regułę, że niemal wszystkie szczenięta wymiotują, natomiast mija to z wiekiem. Rzadko zdarzają się wymiotujące w samochodzie dorosłe psy. Oczywiście, jest to cecha osobnicza, dlatego niczego nie można w tym temacie twierdzić na pewniaka.

Pieski z nerwów mogą się w samochodzie załatwić- zrobić siusiu, a nawet kupkę. Myślę, że im to wybaczycie :-)

Helter Skelter Tuskulum Quissam, 2011 r

Aby podróż przebiegała sprawnie, warto auto zabezpieczyć na wypadek wszystkich tych sensacji. Najwygodniej jest ulokować się z pieskiem na tylnym siedzeniu, by miał troszkę luzu i przybrał wygodną pozycję. Na kolanach z przodu auta piesek może czuć się niewygodnie, gdyż nie ma miejsca na swobodne zmienianie pozycji. Tylne siedzenie warto wyłożyć kocykiem lub ręcznikami i mieć pod ręką papierowe ręczniki. Pod nogami dobrze jest mieć gazety, gdyż często udaje się zareagować, kiedy piesek zbiera się do wymiotów. Można wtedy szybciutko pieska postawić pod nogami, lub skierować główkę w dół. Łatwo potem zwinąć brudne gazety i wyłożyć nowe.

Warto zabrać ze sobą ze 2-3 nowe zabawki (w tym jakąś piszczącą). Jest duże prawdopodobieństwo, że atak paniki przerwiemy poprzez zainteresowanie pieska nową, nieznaną mu zabawką. Dzięki zabawkom może w ogóle nie dojść do żadnej paniki. Piesek będzie po prostu radośnie bawił się pod okiem pasażera.

Gdyby jednak panika wzięła górę, trzeba pieska objąć w celu unieruchomienia, po prostu dla jego bezpieczeństwa. Trzymając pieska w objęciach dajemy mu wsparcie. Nie zalecam uleganie naturalnemu odruchowi, jakim jest rozczulanie się i pieszczenie oraz głaskanie pieska w celu dodania mu otuchy. W ten sposób dajemy mu pozytywne wzmocnienie dla stanu lęku. Pieszczoty i czułe słówka zarezerwowane są dla właściwych zachowań, które chcemy utrwalić. Pieścimy i głaszczemy oraz czule przemawiamy, kiedy piesek jest zrelaksowany i spokojny.

Objęcie podczas paniki ma go unieruchomić, żeby się nie poobijał w samochodzie lub czegoś nie zniszczył i zapewnić, że jesteśmy przy nim i panujemy nad sytuacją. Ciumciając nad nim, tuląc i głaszcząc dajemy sygnał, że również się boimy, co wprawia psa w jeszcze większy lęk.

Pozostaje mi tylko życzyć wszystkim przygotowującym się na odbiór pieska miłej podróży i jak najmniejszych sensacji.

Dzisiejszy wpis zatwierdził Izerek Beżowy :-)