Wstęp

Nazywam się Aneta Tyl, jestem hodowcą psów rasy golden retriever o przydomku hodowlanym Tuskulum Quissam, zarejestrowanym we wrocławskim oddziale Związku Kynologicznego, jak i w FCI (Federation Cynologique Internationale).

Ta strona powstała po to, aby przybliżyć przeciętnemu miłośnikowi psów tematy związane z szeroko pojętą hodowlą oraz utrzymaniem psa. Przyszli nabywcy psa znajdą tu szereg praktycznych porad, nie podręcznikowych, lecz popartych doświadczeniem.

Nie jestem weterynarzem, zootechnikiem, behawiorystą, treserem psów, ani nawet hodowcą z pierwszych stron magazynów kynologicznych. Jestem zwykłą posiadaczką psów, jak tysiące spośród Was. Ze względu na to, iż mam kontakt ze światem, który obraca się wokół psów, mam ukształtowane poglądy na pewne sprawy, którymi chciałabym się z Wami podzielić. Są to poglądy niejednokrotnie odmienne niż te królujące na forach kynologicznych, być może ktoś uzna je czasem za kontrowersyjne.

Nie uznaję w życiu autorytetów i nie chcę, aby ktoś w ten sposób mnie traktował. Liczę natomiast na dyskusję i wymianę poglądów w komentarzach pod postami. Ja również, dzieki temu projektowi, zamierzam się czegoś nowego od Was dowiedzieć.

Będę obalać mity i postaram się przekonać Was do niektórych ważnych dla dobra zwierząt decyzji. Będę promować takie postawy, które w przyszłości mogą ograniczyć liczbę bezdomnych psów spędzających życie w schroniskach.

Jestem bezwzględną rasistką, co nie oznacza, że uważam Wasze kundelki za gorsze. Wręcz przeciwnie, będę domagać się, aby traktować je na równi z „psią arystokracją”. Jeśli dopatrzycie się tu krytyki Waszych poczynań, pamiętajcie, że nie potępiam ludzi, lecz co najwyżej czyny, które w większej części pochodzą z niewiedzy, a nie z wyrachowania.

Serdecznie zapraszam do współpracy hodowców, którzy prowadzą domowe, małe hodowle i są pasjonatami „swoich” ras. Będę faworyzować i zapraszać takie osoby, aby opowiedziały o życiu i wszelkich sprawach związanych z konkretną rasą. Ma to ułatwić czytelnikom wybór psa i hodowli, z jakiej zechcą go nabyć.

niedziela, 27 maja 2012

Kojczykowe historie- Miła niedziela.

Sympatyczna słoneczna niedziela rozpoczęła się dla Izerków pobudką o 6.30 i wyniesieniem na podwórko. Zwyczajowo już po śniadaniu maluchy poszły spać. Kiedy wybudziły się w południe, postanowiliśmy trochę powyciągać je z kojczyka, aby poznały okolicę.
Przy okazji spacerków, najpierw każdy z piesków przeszedł zabiegi higieniczne, głownie czesanie, ponieważ  futerka nie były pielęgnowane już kilka dni.

Piesek beżowy czesanie zniósł bardzo dzielnie, ale trochę się wiercił.






Poszliśmy podejrzeć, jak sikorki w naszej zbudowanej wiosną budce lęgowej dwoją się i troją, aby nakarmić świeżo wyklute pisklęta.



Piesek beżowy będzie mieszkał w towarzystwie kotów. Dobrze jest poznać się z tymi stworzeniami wcześniej.  Udostępniliśmy mu naszą kotkę. Zdumieniu, że są inne stworzenia czworonożne niż pieski,  nie było końca :-)


Piesek pohasał troszkę na trawie.

**************
Piesek czerwony przy czesaniu był niezwykle spokojny.



 Jako, że Izerek czerwony będzie miał bardzo długą podróż do domu, postanowiłam już dziś zacząć go przyzwyczajać do auta :-) Nasz "kabriolet" znany tu i ówdzie jako Syf. O Syfie możecie przeczytać TUTAJ

 Troszkę pokierował...


 a potem szepnął mi do ucha kilka czułych słówek... ale to nasza tajemnica :-)

 ...ja mu odpowiedziałam, że ja jego też :-) Po mince widać, że mu się spodobało.
 Potem dostałam całusa.

 Za co pomiziałam go po brzuszku, a to pieski lubią najbardziej :-)

 Następnie Izerek czerwony poszedł sprawdzić, czy akumulator w ciągniku się naładował. Ale tam było kiepskie światło, w ogóle było brzydko, więc zabrałam malucha na sesję na skalniak.










A potem zjechali się goście (kilka aut na raz!) i wróciliśmy do kojczyka. Goście więc mogli na maluszki tylko popatrzeć i pozazdrościć :-)

Jak się wszyscy rozjechali, do zabiegów pielęgnacyjnych i indywidualnej sesji przystąpił Izerek niebieski. Czesanie zniósł jeszcze cierpliwiej niż czerwony. Dzielne maluchy!






 Niebieski pozował w muzeum przy śmigle.

 A potem poszliśmy do mieszkania zrobić kilka pamiątkowych fotek.


 Wszędzie w kadr wciskała się nasza gwiazda Fiona :-)








 Niebieski Izerek towarzyszył nam przy poobiedniej kawie.



Zarówno Izerki, jak i my odpoczywamy teraz po dniu pełnym wrażeń :-)
Autor: o

1 komentarz:

  1. Anita27 maja 2012 18:57

    Prawdziwa sesja zdjęciowa:)
    Jak rozumiem mamy kierowcę, ornitologa i kustosza kawowego?
    Ale łąpki to mają niczego sobie!!!
    Śliczne pieszczochy:)
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)