Kojczykowe historie- Radość życia.

Kiedy jeszcze mieszkaliśmy we Wrocławiu, wybraliśmy się na spacer na obrzeża miasta. Chodząc po dziurach i wertepach, gdyż archeolodzy mają to po prostu we krwi i normalnymi ścieżkami nie chadzają, trafiliśmy na jamkę, w której było sześć małych piesków. Sądząc po uzębieniu, które potem przejrzeliśmy, pieski były w wieku 3-4 tygodni. Miały marne szanse na przeżycie. Wokół widać było ślady podpaleń. Najprawdopodobniej jakiś sadysta przyuważył sukę z małymi i zabawiał się próbując wypłoszyć sukę z gniazda ogniem.
Suka musi jednak co jakiś czas opuszczać gniazdo w poszukiwaniu pokarmu. Maluchy były już w takim wieku, że trzeba było również i je dokarmiać. W naturze szóstka by się nie uchowała. Dostałyby jeść tyle, że jedynie najsilniejsze mogłyby przeżyć. Trafiliśmy na ten moment, kiedy suka opuściła gniazdo, a w oddali było jedynie słychać ujadanie zdziczałych psów, próbujących jakoś przeżyć "na własną łapę" po tym, jak ludzie wyrzucili je z domów.
Upewniliśmy się, że schronisko przyjmie maluchy, odchowa i znajdzie im nowe domy, z czego się wywiązali. Po kolei wyciągaliśmy szczenięta z jamki. Były przerażone. Syczały na nas niczym jakieś węże, kąsały nas swoimi ząbkami, ostrymi, jak szpileczki, po rękach. Instynkt samozachowawczy, brak kontaktu z człowiekiem od pierwszych dni życia, spowodował przerażenie i nieudolne próby obrony.

Nawet sobie nie wyobrażacie, jaka to radość, kiedy dziś rano weszłam do kojczyka i beżowy piesek, po uprzednim obwąchaniu mnie, zaczął machać ogonkiem :-) To najpiękniejsza nagroda za te dwa tygodnie opieki nad stworzonkami, które znajdowały się do tej pory w stanie na wpół wegetatywnym.

Izer Voice- piesek beżowy:

Wszystkie pieski już słyszą. Świadczy o tym fakt, że kiedy wchodzimy do pokoju, a tym bardziej, jak wchodzi suczka, jeden piesek (przeważnie beżowy) rozdziera paszczę, wydaje "izerski zaśpiew", na co budzą się bracia i wtórują mu dzielnie. Pokazują Mantrze gdzie są i że jeszcze nie bardzo same mogą dobiec do cyca. Podkładam dzieciaki pod cycuchy i za chwilę rozlega się rozkoszny dźwięk ssania, by za jakiś czas zamienić się w rozkoszne pomrukiwania właściwe pełnym, zadowolonym brzuszkom.

Zadowolony brzuszek czerwony- Izer Melody:

Zadowolony brzuszek niebieski- Izer Song:

Korzystamy z tego, że Mantra już nie czuje potrzeby stałego leżenia w kojczyku. Zabieramy ją na trochę na słońce, aby odetchnęła i złapała nieco promieni UV :-)

Mantra dziś wyglądała tak:

Pozdrawiamy i dziękujemy za wszystkie ciepłe słowa, jakie do nas spływają :-)